Narzędzia do pakowania

W linuksie jest kilka domyślnie instalowanych poleceń, które pozwalają pakować pliki. Najbardziej podstawowym jest zip.

Polecenie zip służy tylko do pakowania. Do rozpakowania używamy polecenia unzip.

ZIP

  1. Podstawowa forma polecenia zip wygląda następująco:

    $ zip opcje archiwum ścieżka1 ścieżka2 ...

  2. Pakowanie jednego pliku.

    $ zip foo.zip plik    lub    $ zip foo plik

    Jeżeli pominiemy rozszerzenie w nazwie archiwum, program doda automatycznie rozszerzenie .zip. Jeżeli użyjemy innego rozszerzenia, pozostanie ono niezmienione. W powyższym przykładzie oba polecenia utworzą archiwum foo.zip.

  3. Pakowanie katalogu z zawartością (-r):

    $ zip -r archiwum katalog

  4. Tylko pliki *.doc z katalogu Documents (-i):

    $ zip -r archiwum /home/user/Documents/*.doc   lub 

    $ zip -r archiwum /home/user/Documents/ -i "*.doc"

  5. Pliki *.doc z katalogu Documents i jego podkatalogów:

    $ zip -r archiwum /home/user/Documents/*.doc

  6. Pakowanie tylko plików *.jpg z podkatalogu:

    $ zip -r foo podkatalog -i "*.jpg"

  7. Pakowanie wszystkich plików z podkatalogu z wyłączeniem *.txt (-x):

    $ zip -r foo podkatalog -x "*.txt"

  8. Pakowanie wszystkich plików z podkatalogu i ustawienie hasła "1234" (-P):

    $ zip -r archiwum podkatalog -P 1234

  9. Pakowanie podkatalogu bez wyświetlenia listy plików dodawanych do archiwum (-q) przyspiesza pracę przy bardzo dużej liczbie plików:

    $ zip -r -q archiwum podkatalog

  10. Spakowanie plików z podkatalogu i podział archiwum na fragmenty po 670 MB (np. w celu nagrania na CD):

    $ zip -s 670m -r archiwum podkatalog

 

UNZIP

Polecenie unzip domyślnie rozpakowuje archiwum razem z podkatalogami:

$ unzip archiwum

Więcej o możliwościach i opcjach obu poleceń można dowiedzieć się z dokumentacji. Wystarczy wpisać:

$ man zip   lub    $ man unzip

 

KONIEC.